Uitzicht
Terwijl een onweersbui aan m’n raam voorbij rolt kan ik inmiddels terugkijken op de eerste twee weken buiten Nederland. Hoewel een totale reisduur van 40 uur niet iets is om vaak te herhalen, bevalt het hier in Sydney tot nu toe prima. Het is hier winter, maar op de eerste dag was het met 24 graden aangenaam warm. Inmiddels ligt de temperatuur een stukje lager (overdag zo’n 18 graden) en kan het ’s avonds dus best fris zijn. Die extra warmte komt de komende tijd wel, vermoedelijk tezamen met meer regen. Vandaag is pas de tweede keer dat het regent, terwijl Sydney behoorlijk groen oogt.
De eerste week verbleef ik in een hostel midden in het centrum, waar het groen plaats maakt voor voetgangers, auto’s, en glazen torens. Niet per se fraai, maar aan de randen van het centrum vind je parken, water en natuurlijk de toeristische trekpleisters. Als nieuweling betekent dat dus een wandeling naar het Opera House en van daaruit langs het water richting de Harbour Bridge, welke het centrum met het noorden verbindt. Echt druk is het momenteel niet, al verwacht ik niet dat men zich daardoor al te veel laat beïnvloeden. Vooralsnog gaat alles hier redelijk relaxed. Mensen nemen de tijd en iedere caissière vraagt hoe het je gaat. Ik gok dat ze niet echt zitten te wachten op een uitgebreid verhaal, maar het gaat om het idee.
Sinds vrijdag ben ik verhuisd naar een studiootje op de twintigste verdieping van een groot studentencomplex. De verdieping boven me vormt een groot dakterras, dus hoewel ik niet heel veel ruimte heb kan ik makkelijk een iets ruimere eettafel opzoeken :) Het uitzicht vanuit m’n raam zie je op de foto hierboven. Links een nieuwe toren in aanbouw met stukjes groen aan de gevel en rechts (volgens Sydneysiders) één van de lelijkste gebouwen die de stad rijk is. Gebouwd als een silo om studenten onderwijs te geven zonder dat men als grote groep kon organiseren (studentenprotesten in o.m. Parijs waren blijkbaar eng), vormt het een nogal hoog, donker, en afgesloten geval. Binnen valt het na een recente opfrisbeurt echter reuze mee. Sowieso zijn de meeste interieurs fris en modern, vermoedelijk om zo studenten te kunnen verleiden om hier te komen studeren.
Deze week ben ik echt begonnen met het karwei waarvoor ik naar Sydney ben gekomen: promoveren. Daarover zal ik later wel iets meer schrijven om het nu nog een beetje beknopt te houden. Ik werk in een gebouw dat half onder m’n huisvesting zit, dus vanuit m’n kamerraam kan ik het dak van het kantoor zien. Het is in ieder geval niet ver weg, dus dat biedt uitzicht op een enigszins vertekende werk/privé balans…
Tot slot trof ik afgelopen zaterdag dit aan op een welkomstfeestje:
