Op weg naar nieuw niveau

Vorige keer stelde ik jullie tere kinderzieltjes op de proef. En dat in zulke bittere tijden! Het zou me dus sieren dit goed te maken met inhoud. In dit tijdperk van hervonden bescheidenheid, waarin gretigheid weer gewoon één der zeven zonden is en iedereen goedschiks danwel kwaadschiks in dit stramien geperst wordt, is het echter matiging dat we moeten nastreven. U begrijpt: binnen zo’n context is een excuus snel gevonden. Het dient zichzelf als het ware aan. Ik stap daar ten éénenmale overheen en ik probeer ermee weg te komen (kijken of me dat beter lukt dan de beklaagde gretigen).

Het streven naar nieuw niveau vraagt om introspectie, oftewel het vinden van doelen waarnaar we streven. De vraag is echter of het zo verstandig is om naar specifieke einddoelen te kijken. Want wat als je een doel niet haalt? Is dat deel van je dan mislukt? En wat komt er voor in de plaats? Komt daar überhaupt iets of blijft het een leegte, waarin je mentaal blijft verdwalen - ronddolend naar een antwoord of oplossing. Is er dan iets van een nooduitgang of beam-me-up-scotty-want-ik-wil-hier-weg?

Nee. Of wel. Zoals ze zeggen: “Vroeger twijfelde ik veel, nu weet ik het niet meer zeker.” Het is een zoektocht, zonder rode of blauwe pil. Het is alweer tien jaar geleden dat die film uitkwam (The Matrix) en ik kan de openingsscene nog altijd dromen. Maar we laten mijn geestelijke ‘rabbithole’ laten voor wat het is en we nemen de blauwe pil. Het felle licht in je ogen trekt pijnlijk langzaam weg en maakt plaats voor de werkelijkheid.

En dan blijkt dat ik m’n tijd besteedt aan het fotograferen van roodharige Lego poppetjes (andere suggesties wijs ik van de hand). Ik heb er nog drie toegevoegd, nu de serieuze afbeeldingen. Hoewel Lego modeshows op je bureautafel natuurlijk discutabel zijn in de categorie serieus.

Wat is het andere dat me bezighoudt, aangezien ik hier bijna niets meer plaats? Nou, studie op het moment. Het is tentamenweek en dat gaat gepaard met veel lezen, doornemen en opdrachten afmaken. Daarnaast gaat ook de kilometerteller op m’n fiets heel aardig. Die staat voor 2009 al op bijna 1500 km. Dat is al meer dan in heel 2008, ook qua tijd. Inmiddels heb ik zo’n 53 uur rondgereden dit jaar. Maar zoals ik al opende, we moeten matiging nastreven. Ik ga uitslapen.