De volgende 100 kilometers!

Vorige week zondag ben ik door de 200 km grens gegaan. En die 100 nieuwe kilometers werden afgelegd in slechts drie tochten van 42, 40 en 28 km. Het meest positieve is dat het allemaal redelijk soepel ging, zonder echte moeite op fysiek gebied. De snelheid lag niet lager dan bij de kortere ritten; ongeveer 28 km/h constant. Vorige week lukte het me zelfs om een stukje 37 te rijden zonder al te veel inspanning. De topsnelheid is nog altijd een magere 44 km/h. Het probleem is dat wanneer ik zo hard rijd m’n ogen gaan tranen, zodat het zicht er nogal op achteruit gaat. Ergens in m’n achterhoofd denk ik wel eens dat het bij dergelijke snelheden niet onverstandig zou zijn om een helm te dragen.

Maarja, alles op z’n tijd. Ik heb me vorige week wel een setje wielerkleding aangeschaft. Hmm, ik begin ineens Vlaams te schrijven, raar… Enfin, ik ben dus voorzien van zo’n strak, sexy, spandex fietsbroekje en bijpassend shirt. Dat zit toch wel wat fijner dan katoen, dat na verloop van tijd gaat schuren bij je lies e.d. Verminderd comfort zal ik het maar noemen. Dit materiaal ademt ook een stuk beter, zodat je niet zo bezweet raakt. Toen ik er afgelopen week voor het eerst mee reed kwam ik erachter dat het veel scheelt voor de luchtstroom over je rug als je je hoofd naar beneden houdt. Alleen op het puntje verkeersoverzicht en veiligheid haalt deze tactiek een magere score.

Nog een nadeel van een dergelijke outfit: als het koud is word je niet vrolijk. Dus even wachten op iets warmer weer om verder te tellen vanaf de huidige stand van 217 kilometer.