Pulau Sibu

Het is inmiddels bijna donderdag, dus met enige vertraging volgt hier het reisverslag van m’n weekendje weg op Sibu. Het tripje was georganiseerd door Dominic, de Canadese jongen waarmee Roy en ik al eerder tijd mee doorgebracht hebben. We hadden een flinke groep, bestaande uit drie Canadezen, vijf Nederlanders (qua paspoort in ieder geval), een Koreaanse en een Singaporese, die dan eigenlijk weer uit Hong Kong komt als ik het allemaal goed begrepen heb. Je raakt af en toe wel de draad kwijt met dat soort zaken…

De trip naar het Maleisische eilandje toe behelsde een vrij lange tocht in een busje om uiteindelijk nog 15 minuutjes in een bootje over het water te knallen. Omdat het écht donker was op Sibu kan je zoveel sterren zien, complete sterrenwolken en dergelijke: prachtig! Afgelopen weekend waren er nauwelijks andere mensen op Sibu. Met andere woorden: je hebt een tropisch eilandje voor jezelf! De eerste nacht hebben we meteen maar een duik genomen in de zee. Beetje oppassen dat je rond die tijd niet op een krabje stapt, want die willen zich wel eens verstoppen in het zand. Voordat U allen gillend van uw scherm wegrent: die krabjes zijn hoogstens een centimetertje of vier, vijf groot.

Op zich is er op Sibu niet zoveel te doen, buiten zwemmen en duiken. Dat laaste valt voor mij al af en het eerste was ook snel voorbij; binnen drie uur was ik al weer rood en verbrand. Gaat snel hier. De zondag heb ik dus in de schaduw doorgebracht.

De terugreis heb ik overigens geen foto’s van, maar apen en een leguaan (meterje lang denk ik) langs de weg is bijzonder om te zien. Ik heb zelfs iets van een soort tijger door de bossen zien rennen, maar dat was maar een paar seconden…

Zo even een dagje of twee ertussen uit is erg fijn en dan valt pas op hoe druk Singapore is. Hier is het nooit rustig of donker en dat kost me nogal wat slaap. Nog schriller is het contrast nu ik de afgelopen drie dagen niet anders heb gedaan dan gestudeerd, en hoe! De studenten bij Industrial Design zijn echt altijd bezig in hun werkruimte; slapende mensen en kussens zijn hier dan ook een normale verschijning. Maandag ben ik zelf ook van 10.00 tot 00.30 bezig geweest. Terwijl je dag ervoor nog op een eilandje zat… Ja, ik heb het maar zwaar.